Seçme Dizeler: Seçme Dizeler XI

<<<< Önceki Sayfa Sonraki Sayfa >>>>

“Öyle bir kuşak gelecek ki,

insanlar birbirlerinin konuşmasını anlamayacaklar…”

(Yani, Bir Türkle bir Alman)

~ Leonardo da Vinci

“Ölülerin sözlerine kulak verenler mutlu olacaklar…”

~ Leonardo da Vinci

“Nasıl da acı benim için yaşamak, bir bilsen!”

~ Leonardo da Vinci

“İyi insanlar doğaları gereği bilmeyi arzularlar.”

~ Leonardo da Vinci

“Ey budalalar, ey gerçekten doğal yetenekten yoksun insancıklar,

derdiniz ne sizin?”

~ Leonardo da Vinci

“Ah budala insanoğlu!

Bütün yaşamın boyunca kendinle birlikte olmana rağmen,

en çok sahip olduğun şey –yani çılgınlık- hakkında

hâlâ bilgin olmadığını fark etmiyor musun?”

~ Leonardo da Vinci, Kısaltmacılara Karşı Konuşma

“Ve içinizde erdemli ve iyi birisi varsa, aranızdan kovmayın onu; ona saygı gösterin, çünkü bu kişiler yeryüzündeki ilahlarımızdır bizim...”

~ Leonardo da Vinci, Kısaltmacılara Karşı Konuşma

“Sandığın kadar bilge misin acaba?”

~ Leonardo da Vinci, Kısaltmacılara Karşı Konuşma

“Şimdi, zamanın yıkımına uğramış…”

~ Leonardo da Vinci, Deniz canavarı

“Küçümseme beni, çünkü ben yoksul değilim: Çok şey arzulayan kişidir yoksul olan…”

~ Leonardo da Vinci

“Gelip geçer utkularımız, şaşaalarımız.”

~ Leonardo da Vinci

“Ruhum âzad olur belki mezarım,

Ayaklar altında dümdüz olunca…”

~ Rıza Tevfik, Bir Anı Meyusiyet

“Ruhumda gizli bir emel mi arar?

Gözlerime bakıp dalan gözlerin…”

~ Rıza Tevfik, Gözlerin

“Soldu açılmadan gonce-i emel,

Sonbahara erdik yaz geldi geçti…”

~ Rıza Tevfik

“Ulu mihrabında yazılar gördüm,

Kimbilir ne mutlu zamandan kalmış!”

~ Rıza Tevfik

“İslâmın bahtiyar bir zamanında

Ab-ı hayat varmış şadırvanında

Şimdi harap olan sayebanında

Dem çeken kuşların ömrü azalmış!”

~ Rıza Tevfik

“Orda geçti benim güzel günlerim;

O demleri anıp şimdi inlerim…”

~ Rıza Tevfik, Uçun Kuşlar

“Sende derya gibi daima taşkın

Daima çalkanır bir gönül vardır…”

~ Rıza Tevfik, Uçun Kuşlar

“Uçun kuşlar uçun… burda vefa yok;

Öyle akar sular, öyle hava yok…”

~ Rıza Tevfik, Uçun Kuşlar

“Harabat ehliyiz; bâdemiz semdir,

Başka âlemde dem sürenlerdeniz!”

~ Rıza Tevfik

“Bana sual sorma, cevap müşküldür,

Her sırrı ben sana açamam hocam…”

~ Rıza Tevfik, Sorma Hocam

“Her ipte oynadım canbazım amma,

Sırat köprüsünü geçemem hocam…”

~ Rıza Tevfik, Sorma Hocam

“Ermeden gülşenin devri matemi

Dedik şâdedelim köhne âlemi…”

~ Rıza Tevfik, Bezmi Cem

“Hükümet değil bu, aynalı çarşı

Orada sırıtan birkaç simadır…”

~ Rıza Tevfik, Zindan Destanı

“Milletin feryadı sarsarken arşı,

Bana boru gelir hürriyet marşı…”

~ Rıza Tevfik, Zindan Destanı

“Dediler ki ıssız kalan türbende,

Vahşi güller açmış; görmeğe geldim!..”

~ Rıza Tevfik, Fikretin Necip Ruhuna

“İsmini bilmezdim, fakat tanırdım;

Ne yosma bir çiçek takışı vardı!?”

~ Rıza Tevfik, Göz Aşinalığı

“Ömrümün neşesiz geçti baharı,

Neyleyim baharı gülsüz olunca!”

~ Rıza Tevfik, Bir Anı Meyusiyet

“Benim gözümde fer kalır mı bilmem,

Bu uzun geceler gündüz olunca?!”

~ Rıza Tevfik, Bir Anı Meyusiyet

“Atalar sözünce insana vatan;

Doğduğu yer değil, doyduğu yerdir…”

~ Rıza Tevfik, Ömrüm

“Ah, o vakit sen ne kadar müşfiktin…”

~ Goethe, Euphrosne

“Ve nereye gitsem, bana bu dünyanın

Diken dolu çıkmazları içinde yolumu göster!”

~ Goethe, Eugenie

“Tanrı seni ezelden tasarladığı gibi mükemmel olarak yarattı;

Böylece sonsuz olan Tanrının bir parçası oldun…”

~ Goethe, Eugenie

“Fakat ah, esarette aklın dili tutulurken

Delinin hürriyet içinde söylediği hep akıllı sözlerdir…”

~ Goethe, Venedik Taşlamaları

“Sen: Öl ve Ol! Sırrına

Ermediğin müddetçe

Bu karanlık dünyada

Garip bir misafirsin…”

~ Goethe, Candan Bir Özleyiş

“Ben var olmak için hayatımı fedaya mecburdum…”

~ Goethe, Schubart’a (9 Temmuz 1820)

“Selâm onlara, o tanımadığımız

Ve ancak sezdiğimiz

Yüksek varlıklara,

İnsan, onlara benzesin…”

~ Goethe, İlâhi

“Elimdekiler bana ne kadar uzak görünüyor,

Uçup gidenlerse içimde gerçek oluyor…”

~ Goethe, Faust İçin İthaf

“Yıldızların pırıldayışı, ayın gümüş ışığı,

Derin gölgeler, şellaleler, onların çağıltısı

Hepsi sonsuz, sonu olan yalnız bizim saadetimiz…”

~ Goethe, Epimeleia

“İnsan, kim olursa olsun,

Son bir saadeti, son bir günü idrâk edecektir…”

~ Goethe, Essex Kontu

“Ey neşeli ihtiyar, gam çekme!

Saçların ağarmış olsa da gene seveceksin…”

~ Goethe

“İnsan oğlu için en yüksek saadet

Ancak kişiliktir…”

~ Goethe

“Ey güneş, boşuna uğraşıyorsun,

Karanlık bulutlar arkasından yüzünü göstermeye,

Hayatımın bütün mânası artık

Onun kaybına ağlamaktır…”

~ Goethe

“Ah, ben didinmeden yoruldum!

Bütün bu haz, bu acı neye?

Ey tatlı huzur!

Gel ah, gel kalbime dol…”

~ Goethe

“Derin göklerin nemli açık mavisi

Seni kendine çağırmıyor mu?”

~ Goethe, Ay Manzumesi

“Ey kader, bu duyguları takdis et,

Beni ona bırak, onu da bana.

Sevgimizin ömrünü

Gülün ömrüne benzetme…”

~ Goethe, Küçük Çiçekler, Küçük Yapraklar

“Kurumayın, kurumayın, ebedi aşkın göz yaşları;

Ah, ancak yarı kurumuş gözlere

Dünya ne kadar boş, ne kadar ölü görünür…”

~ Goethe, Hüzündeki Haz

“Yenilmez bir özleyiş içinde avâre dolaşıyorum,

Ve sonsuz göz yaşlarından başka çare bulamıyorum…”

~ Goethe, Marinbad İniltisi

“Zira, kalbe tesir edecek olan

Bizzat kalpten çıkmalıdır…”

~ Goethe, Faust

“Ah! benim bildiğimi herkes bilebilir

-Ama kalbim yalnızca benimdir…”

~ Goethe, Werther

“Uyu! Daha ne istersin!

~ Goethe, Nachtgesang

“Haklı olmak,

Her zaman işe yaramaz…”

~ Goethe

“Şarkıların yüksek ruhu

Daralan yüreğimin tek avuntusu…”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Kaygısızca uğurluyorlar beni

Çaresiz gidince uzaklara;

İlkbaharın gidişi gibi

Kimse üzülerek bakmayacak arkasına…”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Bitti o gençlik rüyaları!”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Biz değil miyiz dertli yaratıklar?

Kaderimiz karanlık,

Bekliyor zorluk ve yokluklar…”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Sayfalar hiç çevrilmeyecek mi?

Yaşlıların devri sona ermeyecek mi?”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Ve her özlem özlemini bulacak…”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Sonsuz krallık kuruldu,

Sevgi ve huzur içinde kavga son buldu,

Acıların uzun rüyası bitti,

Sophie sonsuza dek ruhumuzun kraliçesi oldu…”

~ Novalis, Heinrich Von Ofterdingen

“Bir yaz sabahı dirildi gençliğim;

O gün damarlarımdaki kanı ilk olarak hissettim…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Şehvet benim varoluşumun gücüdür…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Çiçeklerin balına dalmış yaşıyordum.

Mis gibi kokuyordum, çiçek ise

Altın renkli sabah rüzgârında sessizce sallanıyordu…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“En yüce aşka kendini teslim eden

Sonsuza dek yaralı kalır yeryüzünde…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Artık yeni bir dünya doğuyor

En parlak güneş ışığı bile karanlıkta kalıyor…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Nereye gidiyoruz biz?

Hep eve…”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Ne zamandan beri buradasın?

Mezarımdan çıktığımdan beri.

Sen daha önce ölmüş müydün?

Yoksa nasıl yaşabilirdim ki!”

~ Novalis, Manastır veya Ön Avlu Astralis

“Servet kaybettiysen, az şey kaybetmişsin,

Aklını başına alıp çabucak

Yenisini kazanmalısın.

Şerefini kaybettiysen çok şey kaybetmişsin

Şöhret kazanmak zorundasın,

Etraf başka türlü düşünecektir.

Cesaretini kaybettiysen her şeyi kaybetmişsindir,

Hiç doğmasaydın daha iyiydi…”

~ Goethe, Zahme Xenien

“Hayatta hepimiz acı çekiyoruz;

Tanrıdan başka kim bizden hesap soracak?”

~ Goethe, Biographische Einzelheiten

“Ey insan kaderi

nasıl da rüzgâra benziyorsun!”

~ Goethe, Gesang Über den Wassern

“Dünyada birinci ilkem, soru soranlardan kaçınmaktır…”

~ Goethe, Die Weisen und Die Leute

“Akıllıların birbiriyle ortak yanı çoktur…

~ Goethe, Max

“Şarap yapabilen sirke yapmammalı…”

~ Goethe

“Güzel bir kadın, her zaman güzeldir…”

~ Goethe

“Gözlerin açık diye gördüğünü sanıyorsun…”

~ Goethe, Egmont

“Bilgece bir cevap istiyorsan, akıllıca soru sormalısın…”

~ Goethe, İnvectien

“Hayatın amacı, hayatın kendisidir…”

~ Goethe, J.H.Meyer’e

“Dünya bir hapishanedir..”

~ Goethe, Götz A V.

“He zamanın, derdi başkadır…”

~ Goethe, Benvenuto

“Ona akıl diyor ve yalnızca

Hayvandan daha hayvan olmak için kullanıyor…”

~ Goethe, Faust

“Akıl en az özgürlüğe izin verir ve despottur…”

~ Goethe

“Seni seviyorsam sana ne?”

~ Goethe, Dichtung und Wahrheit

“Ey ruh, ey insan ruhu!

Akan sele benzersin.

Ey baht, insan bahtı!

Esen yele benzersin!”

~ Goethe, Sular Üstünde Ruhların Şarkısı

“Ah, devası zehir olan

Acıyı kimler

İyi eder?”

~ Goethe, Sular Üstünde Ruhların Şarkısı

“Ey dost, gerçek mutluluk

Kanaattır, bil bunu…”

~ Goethe, Kartal ve Güvercin

“Yok şu göklerin altında

Sizlerden zavallısı

Benim için, ey Tanrılar!”

~ Goethe, Prometheus

“Vaktiyle bir çocukken

Habersizdim her şeyden;

Şaşkın şaşkın güneşe

Bakar ve ağladıkça

Beni duyar sanırdım

Onun da bir kalbi var,

Acır zavallılara,

Onlara dost tanırdım…”

~ Goethe, Prometheus

“Her şeye kadir zaman,

Senden, benden de ulu,

O tek ölümsüz olan

Yüce kader değil mi?”

~ Goethe, Prometheus

“Ah, yalnız, yalnız bir saat

Dursaydı bu mutlu ân geçmeden…”

~ Goethe, Değişimdeki Devam

“Ne yapsam, nerede olsam

Hep gam, hep gam, yalnız gam.

Ateşlenir kalbimde!”

~ Goethe, Gretchen

“Yalnızlığımı ararım

Ağlar, ağlar, ağlarım!”

~ Goethe, gretchen

“Yalnız hasreti bilenler

Bilir benim çektiğimi!”

~ Goethe, Mignon

“Yalnız hasreti bilenler

Bilir benim çektiğimi;

Bütün sevinçlerden uzak,

Kimsesizce, tek başına…”

~ Goethe, Mignon

“Kim ki ekmeğini yememiş gözyaşiyle,

Kim ki azap dolu geceler boyunca,

Ağlamış yatağına oturup bir başiyle,

Tanımaz sizleri, ey tanrısal varlılar!”

~ Goethe, Harp Çalıcı

“Kimseye değil bunu, bilgelere söyle

çünkü alay eder kalabalık durmadan…”

~ Goethe, Mutluluk Veren Hasret

“Ama, duymadığın müddetçe bunu,

Bu öl ve ol’u her gün içinde,

Bil ki kara konuksun yalnız

Sen de karanlık dünya yüzünde…”

~ Goethe, Mutluluk Veren Hasret

“Kalbim, ey kalbim, nedir bunun sonu?

Kimdir kıran böyle sevincini?”

~ Goethe, Taze Aşk, Taze Hayat

“Ah, ne kadar değişti her şey!

Ey aşk! Ey aşk! Kapama yolumu!”

~ Goethe, Taze Aşk, Taze Hayat

“Ne mutluydum bir zaman

O ıssız, yalnız gecelerimde…”

~ Goethe, Belinden’e

“Boşuna her şey, boşuna!

Tek sevinci var yaşamanın

Ey aşk! Sensin her şeyin başı!”

~ Goethe, Dinmeyen Aşk

“Silmeyin, silmeyin boşuna

Ölümsüz aşkların gözyaşlarını!

Öyle boş, ölmüş gözükür ki her şey

Yarı silinmiş gözlerle bakınca.

Ah, silmeyin, silmeyin boşuna

Umutsuz aşkların gözyaşlarını!”

~ Goethe, Melânkoli

“Ah, o yattığın yumuşak yastıkta

Uyu rahatça, ne istersin daha?”

~ Goethe, Gece Şarkısı

“Ah, bıktım artık sürüklenmekten!

Bütün bu acılar, sevinçler niye?

Ey tatlı sessizlik!

Gel, ah, sen gel artık göğsüme!”

~ Goethe, Gezginin Gece Şarkısı

“Bilmiyorum nedir hoşuma giden

beni bağlayan, büyüleyen

Bu daracık, küçük dünyada?”

~ Goethe, Kanaat

“Ah, iki kere nasip olmuyor

Bir ırmakta yüzmek insanoğluna!”

~ Goethe, Değişmedi Devam

“Bir çocuk, küçük, küçücük bir gül

Bir nazlı gül gördü kırda;

Doğan gün kadar güzeldi…”

~ Goethe, Yaban Gülü

“Sevdiğim güzel aldatınca beni

Düşman kesildim her sevince…”

~ Goethe, Kurtuluş

“Yoktur âşık için daha güzeli

Yüceleşir baht, güzelleşir talih

Kişi sevdiğinden uzak düşünce…”

~ Goethe, Uzaklığın Verdiği Mutluluk

“Ah, o geçen güzel günleri

İlk günlerini ilk aşkın,

Ah, o günlerin tek saatini

Kim getirir bana bir daha geri?”

~ Goethe, İlk Kayıp

“Ah, kim getiri bir daha geri

O unutulmaz, tatlı günleri?”

~ Goethe, İlk Kayıp

“Dünyada her şey uymaz herkese

Kendi çaresine bakmalı kişi…”

~ Goethe, Bağra Basış

“Allahım, ne büyük bahttı sevilmek!

Ve sevmek ne büyük bir bahttı hele!”

~ Goethe, Kavuşma ve Ayrılış

“Bir derdi olur mutlak her günün

Bütün sevinçler, zevkler gecenin…”

~ Goethe, Harp Çalıcı

“Ne diye böyle özlemle arayıp durdum bu yolu

Eğer kardeşlerime göstermeyeceksem?”

~ Goethe, Faust

“Yanılır insan, çabaladığı sürece…”

~ Goethe, Faust

“Sana saygı duymak mı? Ne için?

Acılarını dindirdin mi

Hiç dertli birinin?”

~ Goethe, Promete

“Koparmak isterken onu

Kibarca dedi ki:

Solayım diye mi

Koparacaksın beni?”

~ Goethe, Bulunmuş

“Kaderim neyse, düzelmez…”

~ Goethe, Seyahat Arınması

“Kıyamet günü, borazanlar öterken

Ve dünya hayatı biterken,

Mecburuz hesabını vermeye

Boşa söylediğimiz her sözün…”

~ Goethe, Uyarı

“Fani dünyadan ne kadar uzak düştün ey dağ kirazı

Kurşuni bulutlar çiçeklerinle buluştu işte…”

~ Tsunetomo Yamamoto, Saklı Yapraklar

“Görürken, görmezler;

Duyarken, duymazlar…”

~Eiço, Zenrin Kouşu

“Sözcükler insanı anlaşılır kılamaz;

İnsan sende olmalı, onları anlamak için…”

~Eiço, Zenrin Kouşu

“Onu kendinde bulamazsan,

Nereye gidebilirsin ki almak için?”

~Eiço, Zenrin Kouşu

“Sadece şarap sarhoş eder insan kalbini,

Yaralı bir ruhun şiirdir tek tesellisi…”

~ Du Fu

“Yerin ve göğün sonsuzluğunu düşündükçe,

Ağlıyorum keder ve yalnızlık içerisinde…”

~ Chen Zi’ang, Youzhou Kulesi’ne Tırmanış

“Nasıl yaşadık burada?”

~ Paul Celan, Kandil

“Öğütürsünüz ölümün değirmenlerinde beyaz ununu vaadin,

koyarsınız kardeşlerimizin önüne…”

~ Paul Celan, Kandil

“Nasıl da öldürüp tüketiyorsun kendini bende…”

~ Paul Celan

“O taş.

O taş, havadaki izlediğim.

Senin gözün, taş kadar kör…”

~ Paul Celan, Çiçek

“Ne biçim zamanlar ki bunlar,

bir söyleşi

neredeyse suç oluyor,

Şu kadarı söylenmişi

içeriyor diye?”

~ Paul Celan, Bir Yaprak

“Zamanı geldi, bilinmesinin!

Zamanı geldi, taşın çiçeklenmeye alışmasının,

Zamanı geldi, zamanın gelmesinin…”

~ Paul Celan, Corona

“Kim ki koparır yüreğini göğsünden geceleyin,

o uzanır güle…”

~ Paul Celan, Kim

“Öldüm bittim ben; düğün türküleri çalınıyor kulaklarıma.

İnanamıyorum kendime, inanamıyorum bu başıma gelen felakete…”

~ Seneca, Medea

“Kötülüklerim bitip tükendi mi sanıyor yoksa?”

~ Seneca, Medea

“Hep o mutsuz aşkımdır kudurmama sebep olan…”

~ Seneca, Medea

“Düşünüp taşındığın, örtbas ettiğin acı, hafiftir;

büyük üzüntüler saklanamaz…”

~ Seneca, Medea

“Talih yiğitlerden korkar, korkakları ezer…”

~ Seneca, Medea

“Cesaretin yersiz olacağı hiçbir durum yoktur…”

~ Seneca, Medea

“Kaderin yuımruklarından bizi kurtaracak bir yol görünmüyor,

hiç umut yok…”

~ Seneca, Medea

“Hiç umudu olmayan, hiçbir şeyden umudunu kesmez…”

~ Seneca, Medea

“Talih varımı yoğumu elimden alabilir, cesaretimi asla…”

~ Seneca, Medea

“Eğer yargıçlık yapacaksan araştır, krallık yapacaksan, buyur…”

~ Seneca, Medea

“Adaletsiz krallıklar asla uzun ömürlü olmaz…”

~ Seneca, Medea

“Bir tarafı dinlemeden karar veren,

adil karar veremez, karar doğru olsa bile…”

~ Seneca, Medea

“Bu asamı hiddetle savuracak bir adam değilim ben,

sefil yaşamları ayaklarımın altına alıp kibirle ezecek…”

~ Seneca, Medea

“Ayrılırken, en son şunu diliyorum senden, dizlerine kapanıp

annelerinin işlediği suç oğullarına yazılmasın, n’olur…”

~ Seneca, Medea

“Zarar vermeyi göze almış kötüler için hiçbir zaman kısa değildir…”

~ Seneca, Medea

“Yaşamla ölüm arasında çizilen

o yol çok ince çok…”

~ Seneca, Medea

“Bu dalga nerede kırılacak? Gittikçe kabarıyor öfkesi…”

~ Seneca, Medea

“Benim tek huzurum,

kendimle birlikte her şeyin enkaz olduğunu görmektir;

her şey benimle birlikte yok olsun…”

~ Seneca, Medea

“Rezil bir yaşamı kabullenmek ne utanç verici…”

~ Seneca, Medea

“Utanç duyulan bir yaşam yaşanmamalı…”

~ Seneca, Medea

“Senden dileğim, hakim ol artık o ateşli gönlüne,

sakinleş, teslim ol kaderine: acılar diner sükunetle…”

~ Seneca, Medea

“Kim krallığına güvenip hüküm sürerse gururla

büyük sarayında, kararsız tanrılardan hiç korkmadan,

kim kaptırırsa ruhunu mutluluğa safça,

baksın bana, bir de sana, ey Troia:

kader bundan daha iyi bir örnek sunmaz sana

ne kayganmış kibirlilerin bastığı toprak, anla…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ama ne diye ağlarsın, ey ayak sürüyen yaşlılık,

viran olmuş bu kentin yıkıntılarına?”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Dertli günümün vefakâr yoldaşları…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ne mutlu Priamus’a;

Ne mutlu savaşta ölünce,

yıkılan krallığını da yanında götürene!”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Yasa yasaklamıyorsa, utanç yasaklar…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ümitler tükenince korkmak, ne korkunç…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Büyük acılar gebedir daha da büyüklerine…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Daha ne bela verebilir ki tanrı, istese bile?”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Derdin korkuyla baş eğdirmekse Andromacha’ya, ey Ulysses,

yaşam vermekle tehdit et: çünkü benim tek dileğim ölmek…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ölmek için çok küçüksün henüz…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ah şu gelip geçici ömür nasıl da pamuk ipliğine bağlı!”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ama kaderim de benim ardımdan gelecek: dalgalar hiç dinmeyecek,

hiç huzura ermeyecek, deniz rüzgârlarla delirecek…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Hiç kimse zavallı değildir, başkasıyla kıyaslanmazsa…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“O an oğul anaya, ana oğla gösterecek Troia’nın yıkıldığı yöreyi,

'İşte Ilium orada, dumanların yükselip göğe,

döne döne kara bulutlara karıştığı yerde,’ diyecek.

Bu işaretle görecek Troialılar yurdunu…”

~ Seneca, Troialı Kadınlar

“Ve sen de kabul ettin umutsuzca

bu hiç mi hiç istemediğin şeyleri.

Başka şeyler isterdi oysa ruhun, ağlardı onlar için…”

~ Konstantinos Kavafis, Satraplık

“Yalnızca olan şeyleri bilir insanlar.

Geleceği tüm ışıkların sahipleri bilir

o yalnız ve mutlak olan Tanrılar.

Bilgeler de sezerler olacakları…”

~ Konstantinos Kavafis, Bilgeler İse Yaklaşanları

“Bir tekdüze gün izler

bir başka tekdüze günü…”

~ Konstantinos Kavafis, Tekdüzelik

“İtaki’ye doğru yelken açtığında

dile ki uzun sürsün yolun,

serüven dolu, bilgi dolu olsun…”

~ Konstantinos Kavafis, İtaki

“Dile ki uzun sürsün yolun.

Saysız yaz sabahların olsun,

ilk kez gördüğün limanlara girerken

alabildiğine mutlu ve kıvanç içinde…”

~ Konstantinos Kavafis, İtaki

“Hep aklında olsun İtaki.

Oraya varmaktır hedefin senin…”

~ Konstantinos Kavafis, İtaki

“Bu güzel yolculuğu İtaki verdi sana.

Yola çıkamazdın o olmasaydı eğer.

Ama artık verecek başka bir şeyi yok sana…”

~ Konstantinos Kavafis, İtaki

“Dilediğin gibi kuramıyorsan hayatını

hiç olmazsa şunu dene

elden geldiğince: Rezil etme onu

kalabalığın sürtüşmelerinde

koşusturmalarda, gevezeliklerde…”

~ Konstantinos Kavafis, Elden Geldiğince

“Başı belada insanların çabasıdır bizim çabamız.

Truvalılar’ın çabaları gibidir bizim çabamız…”

~ Konstantinos Kavafis, Truvalılar

“Ama bir şey çıkıp karşımıza her zaman durdurur bizi…”

~ Konstantinos Kavafis, Truvalılar

“Ama gelip çatınca büyük bunalım

yok olup gider o yüreklilik ve kararlılık;

sarsılır ruhumuz, kötürüm olur…”

~ Konstantinos Kavafis, Truvalılar

“Ama kesindir yenilgimiz. Ağıt başladı.

Ağlaşıyor günlerimizin anı ve duyguları…”

~ Konstantinos Kavafis, Truvalılar

“Anlatmak isterdim o anıyı…

Ama silindi artık… Sanki bir şey kalmamış-

uzakta kaldı çünkü, ilk gençlik yıllarımda…”

~ Konstantinos Kavafis, Uzakta

“Saat yarım. Nasıl da geçti vakit.

Saat yarım. Nasıl da geçti seneler…”

~ Konstantinos Kavafis, Saat Dokuzdan Beri

“Nasıl da gereksizdi, boşunaydı pişmanlıklar…”

~ Konstantinos Kavafis, Anlam

“Rafael, öyle dillenmeli ki dizelerin,

hayatımızdan bir şeyler olmalı içlerinde…”

~ Konstantinos Kavafis, 29 Yaşında Ölen Ammonis İçin

“Öylesine çok baktım ki güzelliğine

onunla doldu gözlerim…”

~Konstantinos Kavafis, Öyle Çok Baktık ki

“Solmuştur –hala yaşıyorsa- gözleri;

bozulmuş olmalı o güzel yüzü…”

~ Konstantinos Kavafis, Külrengi

“Bir daha bulamadım çabucak yitirdiklerimi…”

~ Konstantinos Kavafis, 1903 Günleri

“Düşünmeden, acımadan, utanmadan

kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma…”

~ Konstantinos Kavafis, Duvarlar

“Ah, önceden fark etmedim örülürken duvarlar…”

~ Konstantinos Kavafis, Duvarlar

“ - Ne bekliyoruz böyle toplanmış agorada?

Barbarlar gelecekler bugün buraya…”

~ Konstantinos Kavafis, Barbarları Beklerken

“Peki ,şimdi ne yapacağız biz böyle barbarsız?

Bir türlü çözüm yoluydu bizim için bu insanlar…”

~ Konstantinos Kavafis, Barbarları Beklerken

“Ah, nasıl da âşınadır bu oda bana…”

~ Konstantinos Kavafis, İkindi Güneşi

“Yanlış çıktı bütün beklentileri!”

~ Konstantinos Kavafis, Kurtarıcı Dimitros

“Ruha gelince,

Tanıyacaksa kendini,

Bir başka ruhun

Derinlerine bakması gerek,

Yabancı ve düşman, aynada gördük onu…”

~ Yorgo Seferis, Argonotlar

“İyi çocuklardı, yoldaşlarımız.

Yakınmıyorlardı yorgunluktan, susuzluktan, soğuktan.

Ağaçlar ve dalgalar gibi dayanıklıydılar…”

~ Yorgo Seferis, Argonotlar

“Kendini tanıyacaksa ruh, diyorlardı,

Bir başka ruhun derinlerine bakması gerek...”

~ Yorgo Seferis,Argonotlar

“Gün oldu, mutsuz kadınlar yas içinde

Dönmeyen çocuklarına ağladılar…”

~ Yorgo Seferis, Argonotlar

“Ruhları bir olmuştu küreklerle, ıskarmozlarla,

Asık yüzlü pruvasıyla geminin,

Dümen suyuyla bir,

Yüzlerinin görüntüsünü bozan sularla bir...”

~ Yorgo Seferis,Argonotlar

“Kimseler yok adlarını anacak. Alın yazısı.”

~ Yorgo Seferis, Argonotlar

“Onları tanımıyorduk içimizde bir umuttu

Çocukluğumuzdan beri tanıdığımızı söyleyen…”

~ Yorgo Seferis, Argonotlar

“Kim silecek bu yası yüreklerimizden!”

~ Yorgo Seferis, Güney Rüzgarı

“Nedir aradığı ruhlarımızın, yolculuklara çıkıp

Çürüyen teknelerde

Bir limandan öbürüne?”

~ Yorgo Seferis, Güney Rüzgarı

“Tek başına kalmak istediysem, yalnızlıktı

Aradığım, ruhumun ufuktan ufuğa dağılması,

Bu çizgiler, bu renkler, bu sessizlik,

Bu bitmez tükenmez bekleyiş değil…”

~ Yorgo Seferis, Güney Rüzgarı

“Ne güzeldi, gözlerin. Nereye bakacağını bilemezdin,

Ben de bilemezdim nereye bakacağım…”

~ Yorgo Seferis, Adı Orestes

“Bizden gelen bu…”

~ Marcus Aurelius

"Ağır aksak geçiyor günlerim,

Ve her an, çoğaltıyor solgun kalbimde

Tüm acılarını mutsuz aşkın..."

~ Aleksandr Puşkin, İstek

"Ey yaşam düşü! uç git, acımam sana,

O boş görüntü karanlıkta yitip gitsin;

Aşkın acısıdır değerli olan benim için,

Öleyim ne çıkar, severken öleyim ama..."

~ Aleksandr Puşkin, İstek

"Morpheus, bir avuntu ver

Benim acılı sevdama.

Gel, üfle lambamı,

Hayallerimi kutsa!

Gizle tasalı belleğimden

Korkunç hükmünü ayrılığın!"

~ Aleksandr Puşkin, Morpheus'a

"Uçup gittiğinde karanlık gece

Sen de bırakıp gideceksin gözlerimi,

Ah, yeni bir geceye kadar

Gönlüm aşkı unutabilseydi!"

~ Aleksandr Puşkin, Morpheus'a

"-Yeni bir şey yok mu?

Hiçbir şey yok valla..."

~ Aleksandr Puşkin, Meraklı

"Tek bir şey varsa bildiğim

Senin aptal olduğundur, ama yeni bir şey değil bu da..."

~ Aleksandr Puşkin, Meraklı

"Aşkın, umudun, dingin şöhretin

Aldatısı uzun sürmedi,

Dağıldı şölenleri gençliğin,

Uyku gibi, sabah dumanı gibi..."

~ Aleksandr Puşkin, Çaadayev'e

"Umudun azabıyla beklemekteyiz

Kutsal özgürlük dakikalarını,

Nasıl beklerse genç âşık

Şaşmaz buluşma anlarını..."

~ Aleksandr Puşkin, Çaadayev'e

"Arkadaş, inan: er-geç doğacak

Büyüleyen mutluluğun yıldızı..."

~ Aleksandr Puşkin, Çaadayev'e

"Kimsesiz köşecik, selam sana,

Dinginliğin sığınağı, çalışmanın ve esinin,

Günlerim burada fark etmeksizin

Akıyor mutluluk ve unutuşun koynunda!"

~ Aleksandr Puşkin, Köy

"Ah, sesimle titretebilseydim yürekleri!"

~ Aleksandr Puşkin, Köy

"Ey dostlar! halkın ezilmediğini görecek miyim bir gün

Ve köleliğin düştüğünü çarın işaretiyle,

Ve sonunda doğacak mı yurdumun üzerinde

Güzel şafağı bilginin ve özgürlüğün?"

~ Aleksandr Puşkin, Köy

"Söndü günün yıldızı;

İndi mavi denize kara bir duman

Hışırda, çırpın uysal yelken

Dalgalan, karanlık okyanus, dalgalan..."

~ Aleksandr Puşkin, Söndü Günün Yıldızı

"Görünüyor işte uzaklarda,

Güneşin hiç batmadığı büyülü diyarlar;

Gönlüm akıyor oraya çoşkuyla, tasayla,

Ve kıpırdanıyor içimde anılar..."

~ Aleksandr Puşkin, Södü Günün Yıldızı

"Uç gemi, götür beni bilinmezliklere

Ürkünç oynaklığında güvenilmez denizlerin,

Yeter ki uzaklarda olayım

Hüzünlü kıyılarından dumanlı ülkemin..."

~ Aleksandr Puşkin, Södü Günün Yıldızı

"Umutsuz tutsak, sanki git gide

Sevinçsiz yaşama alışıyordu.

Tutsaklık kederini, isyanını

İçinin derinliğinde saklıyordu..."

~ Aleksandr Puşkin, Kafkas Tutsağı'ndan

"Bizler özgür kuşlarız, hadi davran!

O beyaz dağa doğru, daha öteye bulutlardan,

Denizin gökyüzüyle buluştuğu maviliklere,

Sadece rüzgârın ve benim gidebildiğimiz o yerlere..."

~ Aleksandr Puşkin, Tutsak

"Ben, yorgun kiracısı yeryüzünün, bambaşka âlemler ardındayım;

Ey özgür okyanus, selamlıyorum seni..."

~ Aleksandr Puşkin, Cesur Öğrencisi Denizlerin

"Kim bozguna uğrattı âsasıyla

Bende umudu, neşeyi ve acıyı

Ve uyuşturdu ruhumdaki fırtınayı

Tembelliğin uykusuyla?"

~ Aleksandr Puşkin, Dalgalar, Sizi Kim Durdurdu

"Essin rüzgârlar, çoşsun dalgalar,

Ruhu öldüren kale yıkılsın!"

~ Aleksandr Puşkin, Dalgalar, Sizi Kim Durdurdu

"Yitip gitti, başındaki çelengi

Bırakarak ve gözyaşlarına boğarak özgürlüğü.

Kabarsın dalgalar, kopsun fırtına,

O senin, ey deniz, türkücündü..."

~ Aleksandr Puşkin, Denize

"İmgen onda bulmuştu anlamını,

Ruhuyla o senin cevherindendi:

Senin gibi, güçlü, derin ve karanlık,

Senin gibi, hiçbir şeyle bükülmezdi..."

~ Aleksandr Puşkin, Denize

"Boşaldı dünya... Şimdi beni

Alıp da nereye götürsün okyanus?

Yeryüzü yazgısı aynı her yerde..."

~ Aleksandr Puşkin, Denize

"Elvada öyleyse ey deniz!

Utkulu güzelliğin yaşayacak belleğimde..."

~ Aleksandr Puşkin, Denize

"Ak, durmaksızın ak sevinçli pınar!

Anlat, anlat bana bildiklerini..."

~ Aleksandr Puşkin, 'Bahçesaray' Sarayının Çeşmesi

"Ey, solgun yıldızı haremin!

Burada da mı unutuldun yoksa?

Yoksa sadece mutlu düşler miydi

Mariya ve Zarema..."

~ Aleksandr Puşkin, 'Bahçesaray' Sarayının Çeşmesi

"Hayır, seni terk etmedim ben.

Ya kimdi başını okşayarak

O korunaklı yere götürdüğüm,

Amansız takipten saklayarak?"

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler I

"Ben değil miydim çölün sularıyla

Susuzluğunu dindiren..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler I

"Ey lekesiz kadınların peygamberin,

Siz farklı kılındınız bütün eşlerden:

Ayıbın gölgesi de korkunçtur sizin için.

Yaşayın alçakgönüllülüğünüzü yitirmeden

Tatlı kanatları altında sessizliğin..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler II

"Ve sizler, ey konukları Muhammed'in

Akın akın gelenler akşam ziyaretine,

Sakının, dünyasal telaşlarla

Sıkıntı vermekten peygamberime.

O dindarca düşüncelere dalmışken

Hoşlanmaz laf ebelerinden

Sevmez, gösterişli ve boş sözleri:

Sofrasına kibirsiz gelin..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler II

"Sana göksel kitap, ey peygamber

Kibir sahipleri için gönderilmedi;

Kuran'ımı sakince bildir,

Zorlama dikine gidenleri!"

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler III

"Neden böbürlenir ki insanoğlu?

Dünyaya çıplak geldiğinden mi,

Ömrünün kısalığından mı,

Güçsüz doğduğu, güçsüz öleceği için mi?"

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler III

"Seninle, bir zamanlar, ey her şeyi yaratan,

Yarışa yeltenmişti bir kudretli,

Çıldırmış gibiydi gururdan;

Fakat sen nasıl da bildirmiştin ona haddini.

Dedin: Dünyaya yaşam armağan ediyorum,

Ve onu ölümle cezalandırıyorum.

Ben her şeye kadirim..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler IV

"O merhametlidir: ışıklı Kuran'ı

Açtı peygamberi Muhammed'e,

Akalım bizler de aydınlığa doğru,

Ve kalksın gözlerden perde..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler V

"Kazandınız, şan olsun size,

Ve ödlekler ezilsin utançla!

Onlar inanmadılar kutsal düşlere

Kulak vermediler çağrımıza..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler VI

"Mutludur düşenler çarpışmada:

Cennettir şimdi onların otağı..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler VI

"Sabaha dek dua et

Alçakgönüllüce..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler VII

"Satılık mal gibi kullanarak vicdanını,

Yoksula cimrice sunma armağanlarını..."

~ Aleksandr Puşkin, Kuran'a Öykünmeler VIII

"Her şey öylesine yabancı ki

Anlamsız yaşamlarımızın

Ölü gevşekliğine,

Kölelrin tek düze şarkısına benzeyen!"

~ Aleksandr Puşkin, Çingeneler'den

"Issızlıkta, karanlığında tutsaklığın

Sessizce uzayıp gidiyordu günlerim

Tanrısız, esinsiz, gözyaşsız,

Yaşamsız ve sevgisizdim..."

~ Aleksandr Puşkin, O'na

"Ve bir an geldi, uyandı ruhum:

Ve işte sen yeniden belirdin,

Bir hayal gibi, uçup giden,

Dehası gibi saf güzelliğin..."

~ Aleksandr Puşkin, O'na

"Kadıncığım, ne oldu sana,

Konuşmaz oldun artık?

~ Aleksandr Puşkin, Kış Akşamı

"Keneler ve sivrisinekler

Çevrende uçuştuğunda gazete kalabalığıyla

Boşuna kafa yorma, tüketme ince sözler

Karşı koyma bu kaba gürültüye ve çığırtkanlığa..."

~ Aleksandr Puşkin, Öğüt

"Gök artık sonbaharı soluyordu,

Güneş daha seyrek parlıyordu,

Günler kısalıyordı git gide..."

~ Aleksandr Puşkin, Yevgeni Onegin'den

"Can sıkıcı günler yaklaşmaktaydı;

Kasım artık kapıdaydı..."

~ Aleksandr Puşkin, Yevgeni Onegin'den

" Ve artık çatırdayan ayazlaı günler

Gümüş rengiyle tarlalarda...

(Okurun beklediği uyak: 'güller' ;

Nah işte, al sana!)"

~ Aleksandr Puşkin, Yevgeni Onegin'den

"Yurdunun mavi göğü altında

Sararıp soluyordu günden güne..."

~ Aleksandr Puşkin, Yurdunun Mavi Göğü Altında...

"Hüzünlüyüm, Nina: Yolum can sıkıcı..."

~ Aleksandr Puşkin, Kış Yolu

"Bahçelerin sessizliğinde, ilkbaharda, gece dumanında,

Doğu bülbülü söylüyor türküsünü üstünde bir gülün.

Fakat tatlı gül hiçbir şey duyumsamıyor, kulak vermiyor ona,

Sallanıyor ve uyukluyor altında sevda türküsünün..."

~ Aleksandr Puşkin, Bülbül ve Gül

"Ne kadar hoşsunuz! derken dudaklarım,

Seni nasıl seviyorum! diyor kalbim..."

~ Aleksandr Puşkin, Sen ve Siz

"Bir armağan ki, rastlansal, boşuna,

Yaşam, bana neden verildin sen?

~ Aleksandr Puşkin, Bir Armağan ki Boşuna...

"Güzelim, söyleme yanımda benim

Kederli Gürcü şarkısını:

Anımsatıyor bana o

Başka bir yaşamı, uzak bir kıyıyı..."

~ Aleksandr Puşkin, Güzelim; Söyleme Yanımda Benim...

"Nerede açtın? Ne zaman? Hangi baharda?

Ömrün ne kadar sürdü? Kim kopardı seni?

Yabancı biri mi, tanıdık bir el mi?

Ve neden konuldun buraya?"

~ Aleksandr Puşkin, Çiçek

"Hem hüzün hem bir hafiflik var içimde; kederliyim,

Seninle dopdolu, aydınlık bir keder bu.

seninle, sadece seninle..."

~ Aleksandr Puşkin, Gece Sisi Kaplamış Tepelerini Gürcistan'ın...

"Seviyordum sizi: ve bu aşk belki

İçimde sönmedi bütünüyle;

Fakat üzmesin sizi artık bu sevgi

İstemem üzülmenizi hiçbir şeyle..."

~ Aleksandr Puşkin, Seviyordum Sizi...

"Sessizce, umutsuzca seviyordum sizi,

Kâh ürkeklik, kâh kıskançlıkla üzgün;

Bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki,

Dilerim bir başkasınca da böyle sevilin..."

~ Aleksandr Puşkin, Seviyordum Sizi...

"Derim ki kendime, yıllar uçup gidecek,

Ve hepimiz geçeceğiz altından sonsuz kemerlerin-

Ne kadar çok görünürsek görünelim burada

Son saati çalmak üzeredir birilerinin..."

~ Aleksandr Puşkin, Geçip Giderken...

"Okşamaktayken sevimli bir çocuğu,

Vedalaşırım içimden sessizce:

Senin olsun dünyadaki yerim,

Benim çürüme çağım, senin çiçeklenme..."

~ Aleksandr Puşkin, Geçip Giderken..."

"Geçen her günü, her yılı,

Alıştım hep aynı düşünceyle uğurlamaya:

Hangisi gelecekteki ölümümün

Yıldönümü olacak acaba?"

~ Aleksandr Puşkin, Geçip Giderken...

"Ey şair! değer verme sevgisine sen halkın,

Tez geçer gürültüsü zafer övgülerinin;

Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın

Gülüşüne de boş ver; aldırışsız ol, sakin..."

~ Aleksandr Puşkin, Şair'e

"Sen çarsın: Yalnız yaşa. Yürü özgür yolunda

Özgür akıl nereye götürüyorsa seni..."

~ Aleksandr Puşkin, Şair'e

"Ödül sendedir, çünkü en yüce yargıç sensin..."

~ Aleksandr Puşkin, Şair'e

"Ne kadar da çoklar! Nereye gidiyorlar?

Ve neden böyle elemli şarkıları?"

~ Aleksandr Puşkin, Cinler

"Yolum sevinçsiz. Önümde uzayıp giden çalkantılı deniz

üzüntü ve yorgunluk vaat ediyor sadece..."

~ Aleksandr Puşkin, Eleji

"Ve hep hüzün vericidir orada yaşamak..."

~ Aleksandr Puşkin, Bir Şiir Defterine

"Uyuklayan aklıma neler gelmiyor ki o zaman?"

~ Derjavin, Kaynak: Puşkin,in 'Güz' şiiri

"Güz benim mevsimimdir; Sevmem ilkbaharı..."

~ Aleksandr Puşkin, Güz

"Ah, güzel yaz! Sevebilirdim seni,

Kızgın sıcağın, tozun, sivrisineğin, karasineğin olmasaydı..."

~ Aleksandr Puşkin, Güz

"Nasıl açıklamalı? Seviyordum onu ben,

Ölüme mahkûm veremli bir kız

Size nasıl hoş gelebiliyorsa bazen,

iğilir zavallıcık, öfkesiz yakınmasız,

Bir gülümseyiştir solgun dudaklarında görülen;

Mezar uçurumunun açılmış ağzından habersiz;

Yanaklarında bir pembelik kıpırtısı hâlâ.

Bugün yaşıyor henüz, yarın yok olacak oysa..."

~ Aleksandr Puşkin, Güz

"Keder mevsimi! Gözleri büyüleyen!

Yakındır gönlüme veda güzelliğin senin-

Ne güzeldir doğa, görkemle solarken..."

~ Aleksandr Puşkin, Güz

"Ben her sonbaharda yeniden canlanırım;

Yeniden sevgi duyarım alışkanlılarına hayatın..."

~ Aleksandr Puşkin, Güz

"Vaktidir dostum, vaktidir! Yürek dinginlik istiyor,

Uçuyor birbiri ardına günler ve geçen her saat alıp götürüyor

Yaşamdan bir parça daha, ve biz seninle ikimiz

Yaşamak umudundayız, oysa kuşku yok ki öleceğiz.

Dünyada mutluluk yok, fakat dingin ve özgür olunabilir..."

~ Aleksandr Puşkin, Vaktidir Dostum, vaktidir...

"Ve halk gönlünde taşıyacak beni uzun zaman,

İyi duygular uyandırdığım için lirimle,

özgürlüğü övdüğüm için şu acımasız çağda

Ve merhamet uyandırdığım için düşenlere..."

~ Aleksandr Puşkin, İnsanüstü Bir Anıt Diktim Kendime...

"Övgüyü de iftirayı da umursama,

Ne hakaretten kork ne çelenk iste

Ve tartışma aptalla..."

~ Aleksandr Puşkin, İnsanüstü Bir Anıt Diktim Kendime...

"Yaşayan her şey, çok yaşayana eşittir.

Asırlık ağaç ve tek günlük ömrü olan böcek,

Đdrak eder, sevinir, sever ve yok olur,

Gününü doldurup, tatmin edince ihtirasını.

Zaman ilerlemiyor: Biz değişiyoruz,

Yüzyıl, yahut bir gün, hemen hemen aynı..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi III,I (İblis)

"O ki tek sözüyle cümle alemi yarattı,

Ve son, gene O'nun tek bir nazarına bağlı.

O kudrettir, hikmettir ve hazların tümüdür,

Hissemiz sadece üstümüze düşen gölgesidir..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (Meleklerin Korosu )

"Tapıyoruz O'na, şavkından pay almamıza

İzin vermekle gösterdiği sonsuz merhametten ötürü..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (Meleklerin Korosu )

"Yanıp sönüyor şu ufacık yıldız,

Gören sönük bir lamba sanır,

Halbuki milyonlarca yaratığın

Uçsuz bucaksız dünyasıdır..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (Meleklerin Korosu )

"Ve sen, büyük mutfağına koymuşsun insanını,

Göz yumuyorsun ustalık taslamasına,

Uyduruk şeyler yapıp kendini Tanrı sanmasına.."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (İblis)

"Sonra anlamı ne bütün bu yaradılışın?"

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (İblis)

"Önümde secdeye gelinir ancak, tenkit etmek kimin haddine..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (Rab)

"İblis: Ben özüm neyse onu yapabilirim ancak.

(Melekleri göstererek)

Bu sefil sürü yeterince övgü düzüyor sana,

Onlara yaraşan da seni övmeleri zaten.

Sensin onları doğuran, ışığın gölgeyi doğurduğu gibi,

Ama ben, yaşıyorum ezelden beri.

Rab: Edepsiz!Madde değil mi doğuran seni,

Nerdeydi cismin, kudretin önceleri?

İblis: Bunu bende sorabilirim senden."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I

"Bana galip geldin, çünkü kaderim

Savaşlarımda durmadan yenilmektir,

Ama yepyeni bir kuvvetle tekrar dikilmektir..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (İblis)

"Bana galip geldin, çünkü kaderim

Savaşlarımda durmadan yenilmektir,

Ama yepyeni bir kuvvetle tekrar dikilmektir.

Sen maddeyi doğurdun, ben mekanı kazandım,

Hayatın yanı başında duruyor ölüm,

Mutluluğun yanında çaresizlik,

Işıkla gölge, kuşkuyla umut.-

Görüyorsun, sen nerde isen ben de ordayım, yani her yerde,

Seni böylesine tanıyan ben, nasıl yüz sürerim önünde?"

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I (İblis)

"Yok edebilirim seni, ama yapmıyorum,

Her türlü ruh ilişkisinden yoksun

Yabancı ve menfur, cüruf içinde dövüş dur!

Ve katı yalnızlığının azabı içinde,

Seni şu düşünce kahretsin aralıksız:

Boşuna sarsıyorsun seni toprağa bağlayan zincirlerini

Rabba karşı giriştiğin kavga beyhude..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I(Rab)

"İblis: Birlikte yarattık: İsterim

Payıma düşeni.

Rab: Peki. Bak yeryüzüne, Adem'in ağaçları arasında

Tam ortada duran şu iki ince uzun ağacı

Lanetliyorum; şimdi senin olsun.

İblis: Pek hasis davranıyorsun, çok kudretli olduğundan zahir -

Bana bir karış toprak da yeter.

İnkar, ayak bastığı yerde

Dünyanı alt üst eder..."

~ Imre Madach, İnsanın Trajedisi I,I

"Denizin bütün suyu düşünsel bir kan lekesini yıkamaya yetmez..."

~ Comte de Lautréamont, Maldoror'un Şarkıları

"Gitme! dedi, kal bizimle-yoksa o eski,

küflü bıkkınlık çökebilir yine üzerimize..."

~Friedrich Nietzsche, Çölün Kızları Arasında

"...gözleri yaş dolu, hüzün denizine açıldı gitti..."

~Friedrich Nietzsche, Çölün Kızları Arasında

"Kanatları olmalı kişinin, uçurumu seviyorsa..."

~Friedrich Nietzsche, Yırtıcı Kuşlar arasında

"Yaşam günüm!

akmakta akşama doğru!"

~Friedrich Nietzsche, Güneş Batıyor

"Kim sever ki beni daha?"

~Friedrich Nietzsche, Ariadne'nin Yakınması

"Kişi kendini sevecekse,

kendinden nefret etmesi gerekmez mi önce?"

~Friedrich Nietzsche, Ariadne'nin Yakınması

"Labirentinim ben senin..."

~Friedrich Nietzsche, Ariadne'nin Yakınması

"Yalnızca acı çekenler sevilir..."

~Friedrich Nietzsche,Varlıklının Yoksulluğu

"Hakikatinim ben senin..."

~Friedrich Nietzsche,Varlıklının Yoksulluğu

"Uyan! Uyumak için, önümüzde sonsuzluk var..."

~ Ömer Hayyam

"Toprak, sevdiklerimizi aldığı için mi böyle güzel kokar?"

~ Turgut Uyar

"Feleğin pençesine düştüğüm anda

Ne irkildim, ne de sızlanıp durdum.

Kaderin kılıcı tepeme bindiğinde

Kana bulandı da başım,eğilmedi hiç boynum..."

~ William Ernest Henley, Yenilmez

"Bir hanımefendiydin sen bir zamanlar;

oysa şimdilerde bir köle..."

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Yok mu savaşan kimin kimsen?

Savunmuyor mu seni kimse seninkilerden?"

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Yazıklar oluyor;

bir başkaları için; bir başkasının düşmanı

tarafından savaşta öldürülen insana.

Diyemeyecektir ölürken: - Toprak Ana,

geri veriyorum verdiğin canı sana- "

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

Nerede senin çocukların?

Yabancı topraklarda savaşıyor evlatların.

Bak, İtalyam, bak!"

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Oysa ölürken çok uzaktaydılar ölümden

Antela tepelerinde, o kutsanmış insanlar..."

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Ne idi bu aşk,

sizin gibi genç beyinleri ateşe atan;

iten acı yazgıya..."

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Ne karınız vardı; ne çocuklarınız

o ıssız tepelerde ölürken yanınızda;

ne gözyaşı döken

ne bir öpücük koyan alnınıza..."

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Yaşasın yaşasın! Ne mutlu sizlere!

Dünya durdukça yaşayacaksınız!"

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Keşke ben de olsaydım toprağın altında

ve bu can veren toprağı ıslatsaydım kanımla..."

~ Giacomo Leopardi, İtalya'ya

"Ağla, sevgili İtalya, küçülsün

gözlerinde varlığın; hor görmezsen

eğer yoktur anlamı duyulan acının..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Silinmiş her yürekten geçmişteki acıma duygusu;

gelmiştir ardından kara günler dingin günleri kovalayan..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Bilmiyorum hangi dizeleri yollayayım size,

ruhunuzda, dipdiri yüreğinizde körüklesin diye sevgi ateşini?"

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Uzak dursun sanattan anlamayanlar, uzak..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Ey soylu sanatlar, acımız hafifliyor varlığınızla;

yaşayacaksınız sonsuza dek sizler..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Neler çektik neler? Bırakmadı taş taş üstüne o alçaklar..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Ölmedim ben senin acımasız yazgın adına.

Öfkem, acıma duygum bundandır..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Görüyorsun, senden uzaklardayız, en güzel çağımızda..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Ne mutlu sana, yazgın zorlamadı bu

vahşetler içinde seni yaşamaya..."

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Nerden çattık bu kara tabloya?

Yol vermeseydi acımasız yazgı,

doğmasaydık keşke;

görmeseydik ya da bu günleri?"

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Söyle: Yaktığın ateş söndü mü yoksa?

Söyle: Yeşillenmeyecek mi artık o mersin ağacı?

Yayılmayacak mı şanımız, ünümüz tüm dünyaya?

Öldük mü yoksa sonsuza dek?

Sınırsız mı kalacak utancımız?"

~ Giacomo Leopardi, Dante'nin Anıtı Üstüne

"Var mı bekledikleriniz bizden daha?

Sönmedi mi, ne dersiniz içimizdeki ateş?

Sizler gelecekten umutlu, bense perişan;

yoktur hiçbir şeyim beni acıdan kollayan;

geleceğim karanlık ve öyle ki gördüklerim;

bir düş ve bomboş bir imge tüm umutlarım..."